ਸਬਦੁ ਭਾਖਤ ਸਸਿ ਜੋਤਿ ਅਪਾਰਾ।।
ਸਸਿ ਘਰਿ ਸੂਰੁ ਵਸੈ ਮਿਟੈ ਅੰਧਿਆਰਾ।।
ਸੁਖੁ ਦੁਖੁ ਸਮ ਕਰਿ ਨਾਮੁ ਅਧਾਰਾ।।
ਆਪੇ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰਣਹਾਰਾ।।
ਗੁਰ ਪਰਚੈ ਮਨੁ ਸਾਚਿ ਸਮਾਇ।।
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕ ਕਾਲੁ ਨ ਖਾਇ।।੪੯।।

Shabad bhaakhat sasi jot apaara.
Sasi ghar soor vassey mitey andhyaara.
Sukh dukh sum kar naam adhaara.
Aapey paar utaaranhaara.
Gur parchey mann saach samaaye.
Pranvatt Nanak kaal na khaaye. 49.

सबद भाखत ससि जोत अपारा।।
ससि घर सूर वसै मिटै अँधिआरा।।
सुख दुख सम कर नाम अधारा।।
आपे पार उतारणहारा।।
गुर परचै मन साच समाए।।
प्रणवत नानक काल न खाए।। 49।।

Naam is the sunlight that dispels darkness from the heart.
When the moon absorbs the sunlight it gets illuminated.
This light shows you that joys and sorrows are two sides of the same coin.
This understanding comes from the creator who alone can bestow it.
Following the path led by the guru you remain immersed in divinity.
Then there is no death or the fear of coming and going again.