ਜਿਸੁ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਤਿਸੁ ਪਾਰਿ ਉਤਾਰੈ।।
ਅਵਗਣ ਮੇਟੈ ਗੁਣਿ ਨਿਸਤਾਰੈ।।
ਮੁਕਤਿ ਮਹਾ ਸੁਖ ਗੁਰ ਸਬਦੁ ਬੀਚਾਰਿ।।
ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਦੇ ਨ ਆਵੈ ਹਾਰਿ।।
ਤਨੁ ਹਟੜੀ ਇਹੁ ਮਨੁ ਵਣਜਾਰਾ।।
ਨਾਨਕ ਸਹਜੇ ਸਚੁ ਵਾਪਾਰਾ।।੩੯।।

Jis guru miley tis paar utaarey.
Avgann metey gunn nistaarey.
Mukat maha sukh gur shabad bichaar.
Gurmukh kadey na aavey haar.
Tann hatrhi eh mann vanjaara.
Nanak sahajey sach vapaara. 39.

जिस गुर मिलै तिस पार उतारे।।
अवगण मेटे गुण निसतारे।।
मुकत महा सुख गुर सबद बीचार।।
गुरमुख कदे न आवै हार।।
तन हटड़ी इह मन वनजारा।।
नानक सहजे सच वापारा।। 39।।

One who meets the guru is ferried across.
His account of sins is closed and he is saved by his virtues.
Attuned to the guru’s word he attains eternal peace.
Such a gurmukh is never defeated.
In the store of the body his mind is the trader
Who trades in the existential truth of Naam.